.jpg)
Een kabinetsformatie vond plaats in Nederland na de Tweede Kamerverkiezingen van 9 juni 2010. Dit leidde na 127 dagen tot de beëdiging van het kabinet-Rutte I. Het kabinet bestond uit de conservatief-liberale Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en het Christen-Democratisch Appèl (CDA), met gedoogsteun van de radicaal-rechtse Partij voor de Vrijheid (PVV).
De formatie begon met een verkenning door informateur Uri Rosenthal en later Herman Tjeenk Willink. Er werd onderhandeld met paarsplus bestaande uit VVD, Partij van de Arbeid (PvdA), Democraten 66 (D66) en GroenLinks. Ondanks de vergevorderde gesprekken onder leiding van Rosenthal en Jacques Wallage werden op 20 juli de besprekingen beëindigd.
Informateur Ruud Lubbers verkende daarna een kabinet van VVD en CDA gedoogd door PVV. Onder informateur Ivo Opstelten werd tussen die drie partijen onderhandeld. Met name binnen het CDA was er verdeeldheid over regeren met de PVV. Binnen de CDA-fractie waren er dissidenten, waardoor de PVV de onderhandelingen stopte. Onder Tjeenk Willink werd geconcludeerd dat na het opstappen van dissident Ab Klink de PVV weer wilde onderhandelen, wat onder leiding van Opstelten op 28 september werd afgerond. De fracties stemden in met het akkoord, alsmede het CDA-kabinetsformatiecongres. Onder formateur Mark Rutte werd vervolgens gezocht naar bewindspersonen, die op 14 oktober beëdigd werden.
Het was de laatste formatie waar het staatshoofd een rol speelde. Met name bij de PVV was er ontevredenheid over een aantal acties van koningin Beatrix tijdens de formatie. Na afloop van de formatie was er daardoor een meerderheid om de Tweede Kamer voortaan (in)formateurs aan te laten wijzen.